حقوق مدیران کشور شفاف باشد | جریانات سیاسی نیازمند خانه تکانی هستند

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری رسا، محمدرضا باهنر دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام برای دومین بار پس از انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال ۹۴ پیشنهاد خبرگزاری رسا جهت گفت وگو درباره مسائل جاری کشور و همچنین وضعیت کنونی پارلمان در سه سال گذشته را پذیرفت.

وی درگفت‌وگویی اختصاصی با خبرگزاری رسا به تشریح مواضع خود در خصوص پیوستن ایران به کنوانسیون‌های بین المللی، نوع مواجهه دولت با مسائل مختلف و همچنین وضعیت احزاب کشور در چهل سالگی انقلاب اسلامی پرداخته است.

آنچه در زیر می‌خوانید مشروح گفت‌وگوی گروه سیاسی خبرگزاری رسا با محمدرضا باهنر است:

رسا ـ با سلام و عرض تشکر بابت پذیرش مصاحبه، اگر به خاطر داشته باشید در ابتدای کار مجلس دهم در مصاحبه‌ای که با گروه سیاسی خبرگزاری رسا داشتید، فرمودید که مجلس دهم علی‌رغم ساختار جوان و عمدتا کم تجربه نسبت به مجالس قبل، از ظرفیتی برخوردار است که کشور را در مقاطع حساس یاری خواهد کرد. امروز که کشور ما تحت شدیدترین فشار‌های اقتصادی قرار دارد و در داخل نیز مشکلات مختلفی به چشم می‌خورد، فکر می‌کنید نهاد قانونگذاری توانسته با تمام توان خود وارد عرصه دفاع از حقوق ملت شود؟

با سلام  و عرض خوش آمدگویی خدمت شما. نظر بنده نسبت به مجلس دهم همچنان مانند گذشته است. در کشور ما با تغییر مجالس حدود نیمی از نمایندگان نیز تغییر می‌کنند. این تغییر نیز الزاما نمی‌تواند مثبت یا منفی باشد. مجلس دهم نیز در ابتدای کار خود همانند ادوار مختلف دستخوش تغییرات زیادی شد.

بنده با توجه به اینکه در مجالس مختلف حضور داشتم و تجربه نمایندگی در ادوار مختلف را نیز کسب کرده‌ام باید بگویم که هر میزان که یک نماینده در مجلس بیشتر حضور داشته باشد می‌تواند کاراتر عمل کند. اگر به تاریخ برقراری مجالس بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مراجعه کنیم متوجه خواهیم شد که میانگین زمانی که یک نماینده در پارلمان حضور داشته، حدود یک و نیم دوره است. این مدت زمان برای کسی که می‌خواهد در مجلس تاثیرگذار باشد، بسیار کم است. این موضوع نیز برآمده از اشکالات ساختاری مجلس است که باید در فرصت مقتضی درباره آن صحبت شود.

مجلس دهم علاوه بر ایراداتی که ذکر شد یک اشکال عمده نیز دارد و آن، عدم وجود فراکسیون اکثریت در پارلمان است. در تمامی ادوار مجلس همواره یک فراکسیون اکثریت وجود داشت، اما در این دوره شاهد هستیم که سه فراکسیون اقلیت در مجلس حضور دارند. اشکال عمده عدم وجود فراکسیون اکثریت در مجلس این است که در عالم سیاست؛ دولت‌ها و مجالس ائتلافی هیچگاه نتوانسته‌اند مقتدرانه عمل کنند. در این نوع مجالس بده بستان‌های سیاسی و مسائلی شبیه این نمی‌گذارد یک خط سیر قدرتمند کار‌ها را پیش ببرد. اگر شما به عنوان یک ناظر بیرونی به مجلس کنونی نگاه کنید متوجه خواهید شد که این مجلس عمدتا ثبات رای ندارد.

امروز کشور ما با یک جنگ تمام عیار در بخش اقتصادی و یک هجمه عظیم رسانه‌ای که روحیه مردم را هدف گرفته، مواجه شده است. در داخل کشور نیز متاسفانه برخی از افراد از سر ناآگاهی در خط رسانه‌ای دشمن حرکت می‌کنند. با این اوصاف باید گفت که مجلس نمی‌تواند به عنوان یک قرارگاه مستقل در برابر این حجم از فشار‌ها قرار بگیرد، زیرا مجلس در این شرایط فقط می‌تواند یک خط کلی را تصویب کرده و در جریان امور باشد.

رسا ـ فکر می‌کنید راه مقابله این حجم از فشار و دشمنی علیه انقلاب چیست؟

راه مقابله با دشمن در شرایط کنونی بدون شک وجود یک قرارگاه تمام عیار است. زیرا باید هر روز موضوعات مختلف مورد بررسی قرار بگیرد و حتی به اقتضاء موارد پیش رو، تاکتیک‌های مختلفی نیز تدوین و تبیین شود. به همین دلیل نیز رهبر معظم انقلاب با تدبیر بسیار خوب خود «شورای هماهنگی فرماندهی اقتصادی کشور» را تشکیل دادند. نکته مهم در رابطه با این شورا این است که، اعضای این شورا که متشکل از سران قوا و بخشی از مشاورین آن‌ها هستند، برای اجرای برنامه‌های خود از مقام معظم رهبری اختیار تام اخذ کرده‌اند.

شواری مذکور باید بتواند در مواجهه با مشکلات پیش‌رو و مقاطع حساس تصمیم بگیرد و اینطور نباشد که در سیستم‌های بروکراتیک و تقنینی گیرکند و اختلال ایجاد شود، زیرا این شورا به این دلیل تشکیل شده که بتواند تصمیمات «سریع»، «قاطعانه» و «مدبرانه» را بگیرد.

رسا ـ بدون شک مجلس پویا مجلسی است که پویا باشد و در آن تضارب آرا و افکار مختلف حضور داشته باشند. اما گاهی مشاهده می‌کنیم که برخی از نمایندگان در بیان و رفتار خود چه در داخل مجلس و چه در مجامع عمومی حواشی مختلفی را ایجاد می‌کنند. فکر نمی‌کنید این رفتار‌ها در نهایت به شأن و جایگاه وکیل ملت بودن ضربه می‌زند؟

برای پاسخ به سوال شما می‌توانم مثالی را ارائه کنم که کمی مزاح در آن وجود دارد. زمانی بود که حضرت امام خمینی (ره) می‌فرمودند؛ "مجلس عصاره فضائل ملت است." بنده فکر می‌کنم امروز از این موضوع کمی عدول کرده‌ایم. باید توجه داشت که در بین ۲۹۰ نفر از نمایندگان مجلس ممکن است یکی دو نفر نیز وجود داشته باشند که حد و مرز نمایندگی را رعایت نمی‌کنند.

بنده معتقدم امروز و در عصر غوغاسالاری رسانه‌ها، برخی از اتفاقات به شکل فزاینده‌ای در جامعه مطرح می‌شود. امروز فضای مجازی می‌تواند افکار عمومی را مدیریت و یا حتی آن را تحریک کند. اگر در گذشته جستجو کنیم می‌توانیم بی‌شمار مثال پیدا کنیم که شبیه اتفاقات اخیر است، هرچند در آن زمان تمام اتفاقات در حوزه انتخابیه و با ورود چند مقام محلی به پایان می‌رسید. اما امروز یک اتفاق ساده تبدیل به موجی می‌شود که بسیاری از افراد در شبکه‌های اجتماعی به آن پی می‌برند و حتی تبدیل به پروپاگاندای رسانه‌ای نیز می شود. باید توجه داشت که در جنگ رسانه‌ای که دشمن به راه انداخته، دامن زدن به چنین اتفاقاتی نیز بخشی از خط عملیاتی دشمن است که متاسفانه در داخل نیز در جهت تقویت آن گام برداشته می‌شود.

در بین ۲۹۰ نماینده که وظایف نمایندگی خود را انجام می‌دهند، قطعا اتفاقات مختلفی امکان وقوع دارد. برای مثال گاهی یک مراجعه کننده آنقدر یک نماینده را تحت فشار عصبی قرار می‌دهد که ممکن است آن نماینده، فرد مراجعه کننده را مورد خطاب قرار دهد، اما همین مساله وقتی در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی دست به دست شیوع پیدا کند، می‌تواند تبدیل به یک حاشیه بزرگ شود.

رسا ـ در داخل مجلس نیز حواشی زیادی وجود دارد. فکر نمی‌کنید اوضاع کار گاهی از دست آقای لاریجانی و هیأت رییسه هم در می‌رود و آنها نمی‌توانند مجلس را مدیریت کنند؟

بنده همچنان نظرات خود را برآمده از تجربه زیادی که در زمان حضور در مجلس داشتم ارائه می‌کنم. اداره مجلس با سایر قوا بسیار متفاوت است. برای مثال گاهی در مجلس با سران سایر قوا اختلاف پیدا می‌کردیم و آن‌ها از هیأت رییسه انتظار داشتند که مسائل را به صورت فردی و مستقیم حل کند، در حالی که ما به آن‌ها می‌گفتیم که مدیریت در مجلس باید به صورت اقناعی باشد.

اگر به ساختار دو قوه «مجریه» و «قضائیه» مراجعه کنیم متوجه می‌شویم که رؤسای این دو قوه به راحتی می‌توانند وزرا و معاونین خود را تغییر دهند، اما رییس پارلمان حتی اختیار انتخاب «معاونین» و «دبیران» خود و شاکله نمایندگان مجلس را هم ندارد. به همین دلیل نیز در بسیاری از کشور‌ها رییس مجلس را به عنوان یک «سخنگو» می‌شناسند. بر همین اساس رییس مجلس نباید با امر و نهی رفتار کند، بلکه او وظیفه دارد بر قلب‌های نمایندگان مدیریت کند.

برای شفاف‌تر شدن این موضوع یک خاطره از دورانی که در جایگاه نایب رییس مجلس بودم را برای شما می‌گویم. یکبار تذکر آئین نامه‌ای یکی از نمایندگان مجلس را وارد ندانستم، همان نماینده در مقابل نظر بنده واکنش نشان داد و گفت؛ "ما نمایندگان شما را به آن جایگاه فرستاده‌ایم، پس خودمان هم شما را از هیأت رییسه پایین می‌آوریم. " بنده در مواجهه با آن اتفاق گفتم که حق کاملا با نماینده مذکور است، اما تا زمانی که بنده در جایگاه مدیریت مجلس هستم، از اختیارات این جایگاه استفاده خواهم کرد.

بازهم باید تأکید کنم اداره مجلس کنونی که برآمده از سه فراکسیون است، کار بسیار مشکلی است. اگر مجلس یک فراکسیون اکثریت داشت، به تبع آن رییس هم از فراکسیون اکثریت انتخاب می‌‍شد و همین موضوع کار را برای وی آسان می‌کرد.

رسا ـ در ادوار مختلف موضوع شفافیت آرای وکلای ملت مطرح شده است. اگر امروز شما در مجلس حضور داشتید، با نمایندگانی که خواستار علنی بودن ثبت رای در مجلس هستند، همراهی می‌کردید؟

بنده مخالف شفافیت آرا در مجلس هستم. اگر تمام مردم در کشور پذیرفته‌اند که رأی آن‌ها در هر انتخاباتی که شرکت می‌کنند مخفی باشد، پس باید بپذیریم که یک نماینده نیز حق دارد نظر خود را به صورت پنهان اعلام کند. رؤی به این دلیل باید مخفی باشد که فرد بتواند آنچه از درون به آن علاقه دارد و عقل به او حکم می‌کند را انتخاب کند. در شرایطی که بستر برای اخذ رأی مخفیانه وجود داشته باشد، حتی یک پدر و پسر نیز می‌توانند به آن جریانی که علاقه دارند بدون اینکه نفر مقابل متوجه شود رأی بدهند. این نوع رأی‌گیری نیز در تمام دنیا مرسوم است و افراد جوامع مختلف به صورت مخفی رای خود را اعلام می‌کنند.

اگر اخذ رأی از نمایندگان علنی شود، مضرات این موضوع بیشتر از محاسن آن خواهد شد. برای مثال یک نماینده هنگام اعلام رأی خود بیم آن را دارد که از رأی او دولت، فراکسیون متبوع خود، همکاران و تمام جریانات سیاسی آگاه خواهند شد. بنده با صراحت می‌گویم که موضوع شفافیت رای نمایندگان مجلس تنها یک شعار «پوپولیستی» است که به هیچ عنوان نمی‌توان آن را در راستای منافع کشور دانست. قطعا اگر این اتفاق رخ بدهد یک نماینده پس از اعلام رأی خود با مشکلات عدیده‌ای روبرو خواهد شد.


شما تصور کنید که چند وقت دیگر برخی از افراد خواهان این موضوع باشند که تصمیمات نیرو‌های امنیتی و نظامی به صورت شفاف اعلام شود. قطعا این مسأله را نمی‌توان پذیرفت. اصولا طبقه‌بندی مسائل به گونه‌ای که باید سال‌ها از یک موضوع بگذرد تا بتوان وارد جزئیات آن شد. برای مثال برخی از کشور‌ها پس از نیم قرن یک موضوع مهم امنیتی یا نظامی را آشکار می‌کنند.

موضوع مخفی ماندن اقدامات دستگاه‌های امنیتی و نظامی نباید اینگونه تفسیر شود که این دستگاه‌ها نباید به کسی پاسخگو باشند. قطعا دستگاه‌های نظارتی همچون کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی پارلمان می‌تواند هر زمان که اراده کرد افراد را برای پاسخگویی درباره موضوعات مختلف دعوت کرده و از آن‌ها اخذ نظر کند.

رسا ـ پس به این نتیجه می‌توان رسید که شما با تحقیق و تفحص علنی درباره هزینه و بودجه مجلس هم مخالف هستید؟

نوع هزینه‌هایی که در مجلس شورای اسلامی وجود دارد، دقیقا همانند سایر ارکان کشور است. به این معنا که دیوان محاسبات می‌تواند نحوه هزینه پولی که از خزانه کشور در مجلس انجام می‌شود را مورد نظارت و بررسی قرار دهد. اصولا سران هر سه قوه باید بستری را فراهم کنند که مسؤولان دیوان محاسبات هر زمان که اراده کردند بتوانند به نحوه هزینه مالی در ارگان‌های مختلف نظارت کنند.

قطعا نمی‌توان از رییس مجلس انتظار داشت که به صورت موردی هر نوع هزینه‌ای که در بخش‌های مختلف پارلمان می‌شود را از پشت تریبون اعلام کند. زیرا این کار را رؤسای قوای دیگر نیز نمی‌کنند. قطعا در موضوع شفافیت بنده جزو کسانی هستم که خواهان علنی شدن میزان حقوق افراد است. زیرا باید معلوم شود که هر فرد به اقتضای موقعیت شغلی، سطح سواد و تجربه‌ای که دارد چه میزان حقوق دریافت می‌کند، اما در همین موضوع نیز استثنا وجود دارد. برای مثال گاهی یک مامور وزارت امور خارجه مجبور است در ماه چندین سفر مخفیانه خارجی کند، بدون شک نباید انتظار داشته باشیم که وزارت متبوع این فرد ریز هزینه ماهیانه او را به صورت علنی بیان کند.


گاهی برخی از میهمانان خارجی به کشور ما سفر می‌کنند که کسی نباید از ماجرای سفر آن‌ها با خبر شود. برای مثال هر چندسال یکبار جناب آقای «سید حسن نصرالله» به ایران سفر می‌کند، اما به هیچ عنوان لازم نیست که سفر و هزینه آن را کسی اعلام عمومی و رسانه‌ای کند. در بین مقامات داخل کشور نیز افرادی همچون سردار سلیمانی ممکن است برای کار‌های خود در طول یک روز به چند کشور سفر کنند، پس نباید انتظار داشت که هر نوع هزینه‌ای را به صورت علنی و به بهانه شفاف سازی اعلام کنیم.

بار دیگر تاکید می‌کنم که تمام کسانی که این کشور حقوق می‌گیرند باید فیش حقوقی آن‌ها به صورت شفاف باشد و در حیطه کاری مجلس شورای اسلامی نیز، دیوان محاسبات مختار است که هر زمان تشخیص داد به نحوه هزینه بودجه در پارلمان ورود کند.

رسا ـ مجلس دهم در مقایسه با ادوار گذشته از کمترین تعداد روحانی برخوردار است. به نظر شما کم حضور کمرنگ روحانیون در پارلمان را می‌توان یکی از نواقص مجلس دانست؟

نباید بر روی چنین مسائلی حساسیت ایجاد کنیم. حضرت امام خمینی (ره) به اقشار مختلف کشور محبت داشتند، برای مثال شما اگر به هر سازمان و یا نهادی مراجعه کنید، یک جمله از ایشان در ستایش آن مجموعه خواهید دید. باید توجه داشته باشیم که امام راحل (ره) بیشترین احترام را برای کل مردم قائل بود، در همین راستا نیز ایشان فرمودند؛ "میزان رای ملت است. "

متاسفانه در سیستم انتخاباتی کشور وضعیتی پیش آمده که بعضا برخی از افراد که لایق حضور در مراکز قدرتمند کشور هستند، به دلیل وقوع دعوا‌های انتخاباتی و پول‌هایی که در این مسیر هزینه می‌شود، از ورود به صحنه انتخابات دوری می‌کنند. برای مثال در انتخابات مجلس دهم بیش از ۱۲ هزار نفر ثبت نام کردند، اما در همان زمان به برخی از چهره‌های موجه که در میان آن‌ها شخصیت‌های حوزوی نیز حضور داشتند، التماس می‌کردیم که وارد عرصه انتخابات شوند، اما این افراد به دلایلی که گفته شد از این امر سر باز می‌زدند. از نظر این افراد امروز نمایندگی مجلس تبدیل به شغلی شده است که باید پول و آبروی خود را خرج کنیم و پس از بده بستان‌های مختلف وارد عرصه‌ای شد که تماما دردرسر دارد.

رهبر انقلاب اخیرا در یکی از جلسات دروس خارج خود حدیثی را نقل کردند که بسیار تامل برانگیز است. این حدیث تاکید دارد که اگر در دنیا فردی حتی به ۱۰ نفر مدیریت کرده باشد، روز قیامت با دستان بسته خواهد آمد. زیرا کسانی که تحت مدیریت وی بودند از او بازخواست خواهند کرد. ایشان بعد از بازگو کردن این حدیث فرمودند که برخی برای رسیدن به مجلس دست به هر کاری می‌زنند.

حضرت آقا گفتند که در دوره اول به ایشان تحمیل شد که برای پست ریاست جمهوری اعلام حضور کنند و در دور دوم نیز ایشان به هیچ عنوان قصد نداشتند که کاندیدا شوند. در قضیه انتخاب رهبر پس از درگذشت امام خمینی (ره) نیز حضرت آقا به هیچ عنوان زیربار این مسؤولیت نمی‌رفتند و بنا به نظر جمع، مسؤولیت محوله را پذیرفتند.

درباره حضور بانوان در مجلس نیز برخی از اوقات اینگونه بیان می‌شود که تعداد کم خانم‌ها در مجلس یک نقص است. پس بنده تعداد بالا و یا پایین روحانیون در مجلس را یک ملاک ارزیابی نمی‌دانم و معتقدم هر فردی می‌تواند در جایگاه نمایندگی به مردم خدمت کند.

رسا ـ شما در چندسال اخیر یک کلیدواژه را تکرار می‌کنید که وجود دو مجلس در کشور است. اگر به خاطر داشته باشید آقای لاریجانی در نشست رسانه‌ای خود با اصحاب رسانه ایجاد دو مجلس در زمان کنونی را غیر ممکن دانست. لطفا منظور خود را از ایجاد دو مجلس در کشور به صورت شفاف و ساده بیان کنید؟

بنده مجلس شورای اسلامی را جایگاهی می‌بینم که ۲۹۰ نفر نماینده با انگیزه خدمت وارد آن شده اند، اما ساختار این مجلس به گونه‌ای است که وکیل ملت نمی‌تواند منافع منطقه‌ای خود را رها کرده و به منافع ملی بپردازد. برای مثال بیش از یک دهه است که رهبر انقلاب موضوع اقتصاد مقاومتی را برای کشور لازم و ضروری می‌دانند. حالا سوال اینجاست که از ۲۹۰ نماینده مجلس چند درصد از آن‌ها اقتصاد مقاومتی را خوانده و متوجه منظور حضرت آقا شده‌اند؛ و هم اینکه این افراد آیا حاضر هستند در راستای اقتصاد مقاومتی حرکت کنند، ولو این موضوع در برخی از موارد به ضرر حوزه انتخابیه، خاستگاه سیاسی و طبقه اجتماعی و جنسیتی آن‌ها باشد؟

تحلیل بنده این است که در کنار مجلس ملی خود که نام مجلس شورای اسلامی را دارد، باید مجلس دیگری نیز داشته باشیم که وظیفه آن تنها پاسداری از منافع ملی باشد. اگر ما سیستم قانونگذاری و انتخاباتی خود را به نوعی از غرب وام گرفته‌ایم باید بپذیریم که بسیاری از این کشور‌ها دو مجلس دارند. ما نیز می‌توانیم در کشور خود در کنار مجلس ملی، یک مجلس نخبگانی ایجاد کنیم.


منظور دکتر لاریجانی از عدم امکان ایجاد دو مجلس این بود که امروز بستر قانونی برای ایجاد مجلس دوم وجود ندارد. زیرا این کار مستلزم اصلاح قانون اساسی است. هرچند که بنده همچنان معتقد هستم که باید برای مصالح نظام هم شده به سمت ایجاد مجلس دوم برویم، تا از این طریق از منافع ملی خود حفاظت کنیم.

رساـ اگر موافق باشید کمی از فضای مجلس فاصله بگیریم. اخیرا قانونی به تصویب وکلای ملت رسید که در آن تاکید شده که بازنشستگان دیگر حق ندارند به کار گرفته شوند. فکر نمی‌کنید در جریانات حزبی و سیاسی کشور، به خصوص در بدنه نیرو‌های انقلابی نیز نیازمند چنین حرکتی هستیم؟

بنده نیز با نظر شما موافقم و معتقدم که باید در جریانات سیاسی حزبی نیز یک خانه تکانی کنیم. اما همین موضوع نیز نیازمند چند پیش زمینه است. برای مثال همین قانون منع به کارگیری بازنشستگان که تصویب شده دارای اشکالاتی است که رهبر انقلاب نیز به آن ایراد گرفتند.

نکته حائز اهمیت در امر حزب‌گرایی این است که هنوز در کشور ما حزب ضابطه‌مند و قدرتمند وجود ندارد. متأسفانه در کشور ما بیش از ۲۰۰ حزب ثبت شده وجود دارد که برخی از این احزاب فقط در ایام انتخابات فعال می‌شوند، برخی از این احزاب نیز حتی این فعالیت را هم ندارند و تنها یک برگه در کیف یک آقا و یا خانم هستند. در کنار این موضوع هم احزاب اصلی در کشور ما هنوز قدرت واقعی و کافی را ندارند.

برای مثال در مورد جناب آقای «عارف» شاهد بودیم که ۱۴۰ نفر در ذیل لیست‌های امید وارد مجلس شدند، اما زمانی که ایشان کاندیدای ریاست مجلس می‌شود تنها ۱۰۴ نفر به او رای می‌دهند. باید ریشه‌یابی شود که الباقی این افراد در زمان رأی‌گیری کجا هستند و چرا به حزب و دسته خود رای نمی‌دهند؟ زیرا تحزب گرایی یک جاده تعاملی دو طرفه بین افراد حزب و شاکله آن است.

متأسفانه هنوز در کشور ما افرادی وجود دارند که تنها خواهان منافع حزبی هستند و زیربار هزینه‌های حزب متبوع خود نمی‌روند. برای این موضوع مثالی را از حوزه انتخابیه کرمان بیان می‌کنم. برای کرسی نمایندگی شهر کرمان دو نماینده نیاز است، در ایام انتخابات از ۲۰ نفری که برای این کرسی‌ها ثبت نام کرده بودند، ۱۸ نفر به بنده مراجعه کرده و خود را اصولگرا معرفی کردند. زمانی که از این افراد درخواست می‌کردیم که به نفع دو نفر پایانی کنار بکشند، هیچکدام زیر بار نمی‌رفتند.

به دلیل اینکه در کشور ما سازوکار مشخص حزبی وجود ندارد، افراد نیز از حزب خود تبعیت نمی‌کنند. در کنار مشکلات حزبی که در کشور وجود دارد، متأسفانه چرخش نخبگانی  کشور نیز به طور کامل شکل نگرفته و انتقال دانش سیاسی از نسل گذشته به نسل جوان صورت نپذیرفته است. برخی از افراد نیز چنان به صندلی‌های خود وابسته شده‌اند که فقط حضرت ملک الموت می‌تواند ملت را از دست آن‌ها نجات دهد.

رسا ـ رییس‌جمهور در برخی از مواضع خود سخنانی در باب مبارزه با آمریکا و امپریالیسم بیان کرده‌اند، اما در رفتار خود همچنان قائل به پیوستن کشور به معاهداتی همچون FATF هستند. به نظر شما این نوع رفتار حاکی از تناقض نیست؟

در موضوع معاهداتی همچون FATF باید در یک جلسه به صورت مفصل با شما بحث و گفتگو کنیم. اما من معتقدم نپیوستن کشور به معاهدات بین المللی کشور را با هزینه‌های سنگینی مواجه می‌کند. برای مثال سازمان بین المللی ICAO که در حوزه هوانوردی است مقرراتی را وضع می‌کند که اگر زیربار آن نرویم نمی‌توانیم هواپیما‌های خود را به پرواز در بیاوریم.

قطعا در بسیاری از معاهدات بین المللی طرف‌های صهیونیستی و آمریکایی نیز حضور دارند، اما کشور ما تا زمانی در ذیل این معاهدات عمل می‌کند که منافع خود را حفظ کند. در مورد FATF نیز اگر به این معاهده نپیوندیم، انگار که قبول کرده‌ایم در کشور ما تروریسم، پولشویی، قاچاق‌های سازمان یافته و امثالهم وجود دارد.

در مورد آقای روحانی نیز باید بگویم که ایشان امروز رییس‌جمهور کل نظام است. قطعا وی و سایر سران قوا نیز وظیفه دارند که در چارچوب نظام حرکت کنند. بنده و آقای روحانی در دو طیف سیاسی مقابل هم قرار داریم و قطعا به دولت وی نقد‌های زیادی نیز وارد است، اما رقابت تنها مختص به زمان انتخابات است و امروز حسن روحانی رییس‌جمهور کل کشور است و باید به وی نگاه ملی داشته باشیم. در نقطه مقابل نیز دولت و شخص رییس‌جمهور نیز نباید با رقبای زمان انتخابات به رقابت بپردازند، زیرا امروز همه ما موظف هستیم که در کنار هم در مقابل آمریکا و جریان صهیونیستی ایستادگی کنیم.

قطعا هیچکس مخالف نقد مشفقانه و نصیحت برادرانه نیست، اما در این شرایط چوب لای چرخ دولت گذاشتن، عین خیانت است. امروز هرگونه صحبت از انتخابات و رقابت با دولت باید متوقف شود و همگی در کنار دولت باید خدمت کنند. اگر به خاطر داشته باشید مجلس خبرگان رهبری نیز طی بیانیه‌ای از دولت درخواست کرد تا در انجام وظایف خود کوشاتر عمل کند و رهبر انقلاب اسلامی در دیدار با همین مجلس خبرگان با تایید آن بیانیه تاکید کردند که همین دولت موظف است برنامه‌های موجود را به پایان برساند.


جریانات سیاسی مقابل آقای روحانی و دولت او نیز نباید اظهار نظرات اخیر دولتمردان به خصوص در عرصه سیاست خارجی را نادیده بگیرند و لازم است از آن استقبال نیز کنند. اینگونه نباید باشد که امروز با ارجاع به گذشته، توجهی به اقدامات مثبت دولت نکنیم.

رسا ـ فکر می‌کنید ریشه نوسانات اقتصادی در دولت آقای روحانی به خصوص در بازار ارز چیست؟

هر کدام از این پرسش‌ها نیازمند پاسخگویی مفصل است، اما در موضوع ارز بنده معتقدم که همه تقصیر‌ها گردن دولت کنونی نیست. اگر به عملکرد دولت‌های پس از انقلاب مراجعه کنیم، متوجه خواهیم شد که بسیاری از دولت‌ها با تورم و مشکلات عدیده اقتصادی مواجه شده‌اند.

برای مثال در دولت دوم مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی تورم به بیش از ۴۹ درصد رسید. در دولت دوم آقای احمدی‌نژاد نیز قیمت بسیاری از اقلام تا ۲۵۰ درصد افزایش یافت، در پایان دولت نیز رشد اقتصادی منفی ۵ درصد و تورم ۴۲ درصدی را برای دولت بعدی به ارث گذاشت. دقیقا همین اتفاق در دولت دوم آقای روحانی رخ داده است. از برآیند اتفاقاتی که گفته شد می‌توان نتیجه گرفت که اقتصاد این کشور بیمار است. هیچکدام از دولت‌ها نیز در عمل به دنبال درمان واقعی این بیماری نبوده‌اند.

اگر در کشور ما سیاست‌های اقتصاد مقاومتی جاری شده بود، هرگز مشکلات و اقتصادی و تکانه‌های ارزی کنونی پیش نمی‌آمد. در راه بهبود وضعیت اقتصادی کشور همه باید دست به دست هم بدهیم و قطعا در این مسیر هزینه‌هایی بر کشور تحمیل خواهد شد که از مردم عادی تا تمام مسؤولان ناگزیر باید آن را پرداخت کنند.

رسا ـ  فکر می‌کنید میزان تعامل قوای سه گانه در سطح مطلوب قرار دارد؟

بنده معتقدم نوع روابط و تعامل بین سران قوا نسبت به گذشته بهتر شده است. در گذشته شاهد بودیم که سران قوا در تریبون‌های مختلف یکدیگر را مورد خطاب قرار می‌دادند، اما امروز شاهد هستیم که یک همزبانی بین سران قوا شکل گرفته است. قطعا وجود فهم مشترک بین سران قوا امری خوشایند است، اما فراتر از آن باید این سه نفر باهم همدلی نیز داشته باشند.

رسا ـ این همدلی باید در زندگی مردم نمود پیدا کند؟

بنده معتقدم که زندگی برخی از مردم در شرایطی خوبی قرار ندارد، اما اگر بخواهیم بر فرض یارانه‌ها را ساماندهی کنیم، باید نیمی از اقشار جامعه یارانه دریافت نکنند. در همان زمان شاهد خواهیم بود که برخی از مردم که شعار بهبود رفاه زندگی را می‌دهند و به قطعی یارانه خود اعتراض خواهند کرد. زمانی آقای رییس‌جمهور اعلام می‌کرد که نباید به حساب‌های مردم سرک کشید، اما بنده اعتقاد دارم یکی از راه‌های دریافت صحیح مالیات و مقابله با فساد و پولشویی، بررسی حساب‌های مالی مردم است. در خارج از کشور برای هر تراکنش بالای مالی از شما سوال می‌کنند و سیستم‌های حاکمیتی حساب‌های مردم را مدام مورد بررسی قرار می‌دهند.

متاسفانه در کشور ما یک خلأ قانونی نیز وجود دارد و آن عدم پیگیری واریز‌های کلان به حساب اشخاص است. قطعا فردی که ماهیانه سه میلیون حقوق می‌گیرد، نباید تراکنش لحظه‌ای چند میلیارد تومانی داشته باشد. اگر در این نوع از مراودات مالی دستگاه‌های نظارتی ورود کنند، منشا بسیاری از تخلفات را به راحتی می‌توانند کشف کنند.

رسا ـ به عنوان سوال پایانی به عنوان یک برادر بزرگتر چه سفارشی به طلاب و مخاطبان جوان حوزوی خبرگزاری رسا دارید؟

بنده به عنوان یک برادر برای تمام طلاب جوان در حوزه‌های علمیه آرزوی موفقیت می‌کنم. قطعا جوانی که وارد فضای حوزوی می‌شود لازم است بیشترین کنترل را بر روی اخلاق و رفتار خود داشته باشد. جوان حوزوی امروز باید مصداق حدیث «کونوا دعاة الناس بغیر السنتکم» باشد.

رفتار، منش، گفتار و تعاملات اجتماعی یک جوان حوزوی باید به گونه‌ای باشد که افراد مختلف را به سوی اسلام دعوت کند. نباید یک طلبه جوان تنها به سخنرانی اتکا کند، بلکه با رفتار خود مردم را به اسلام دعوت کند.

اما باید از طریق افراد بالاتر در مراکز حوزوی و از دل حوزه‌های علمیه نیز برخی از مشکلات حکومتی حل شود. برای مثال از ابتدای انقلاب از هر کسی می‌پرسیم که اقتصاد اسلامی چه تعریفی دارد به ما می‌گوید؛ این اقتصاد نه «کمونیستی» است و نه «لیبرالی»، بلکه مقوله‌ای بین این دو است. حداقل بنده هنوز متوجه این نوع اقتصاد نشده‌ام. در اقتصاد اسلامی قطعا مقولاتی مانند حرام‌خواری و ربا مشخص است، اما موارد دیگری مانند تورم هنوز مساله‌ای حل نشده است؛ چنین مصداق‌هایی همچنان در حاکمیت وجود دارد که تنها مراکز حوزوی و علمای دینی می‌توانند برای آن چاره‌جویی کنند.

رسا ـ ممنون که با حوصله به سوالات بنده پاسخ دادید.

بنده هم از شما ممنونم و برای شما آرزوی موفقیت می‌کنم. به امید دیدار مجدد./856/گ401/ق

گفت وگو از سید سجاد موسوی سالم